Interview met zanger en schilder Crockett Bodelson

De leider van de groep Alamo Sun vertelt ons het verhaal van de oprichting van zijn band en zijn picturale en muzikale inspiraties.

Hoe is je band Alamo Sun begonnen?

Ik denk dat het begon in 2010. Mijn vriend stond op het punt om te gaan scheiden en hij speelde drums. Na de scheiding kon hij nergens heen, dus kwam hij bij mij en mijn vriendin wonen, en in mijn woonkamer met mijn partner speelden we muziek en zo is het begonnen. We speelden op een paar feestjes en bleven maar doorgaan, het was de eerste keer dat iets zo vanzelf ging.

En je woonde in de VS?

Ja, ik kom uit de VS en Luxemburg, maar nu woon ik al 2 jaar in Lissabon.

Heb je het grootste deel van de tijd in de VS gewoond?

Ik ging naar Japan, Frankrijk, Duitsland en Spanje, maar kwam tussendoor terug naar de VS, waar ik waarschijnlijk de meeste tijd heb doorgebracht.

Wat vind je leuk om te doen in Lissabon?

Ik dwaal graag rond om dingen te bekijken die me interessant lijken. Toen ik in Lissabon aankwam, ontdekte ik de smalle straatjes van Alfama en de ongewone plekjes, evenals de vlooienmarkt (feira da ladra) waar we nu zijn. Op deze markt kun je voorwerpen vinden die een geschiedenis hebben, of dragers voor schilderijen of ideeën. Ik realiseerde me dat ik het hier erg leuk vond. Je kunt er ook heel veel vrienden ontmoeten. Ik ontmoette Chris, een vriend van me nu, en samen verkopen we onze creaties op de markt. Toen we elkaar ontmoetten, was ik op zoek naar een scanner en had ik mijn schilderij bij me. Chris was ook op de markt, er was een lege plek en ik heb mijn schilderij gewoon naast hem op de grond gezet en sindsdien doe ik dat. 

Vind je inspiratie in Lissabon?

Ja, dat denk ik wel. Gezien de manier waarop de stad is gebouwd, denk ik dat het heel inspirerend is, ook om te zien dat mensen hierheen komen en interesse tonen in de stad, het brengt beweging en is bevorderlijk voor ontmoetingen. Sommige mensen komen hier om te feesten, sommige mensen komen hier om te genieten van de sfeer, het eten, de architectuur, ik denk dat het allemaal in de stad blijft. Ik denk dat het moeilijk is om in een plaats als Las Vegas te blijven, waar mensen alleen maar gokken en feesten. Voor mij zijn de levensstijl van de mensen in Lissabon en de stad zelf heel inspirerend. 

Dus sommige dagen schilder je en andere dagen speel je gitaar?

Ik doe beide elke dag. Ik ben niet de enige in de band, dus ik repeteer ons repertoire of doe gewoon variaties om te zien wat eruit komt.

Ben je begonnen met kunst of muziek?

Ik begon met kunst, toen ik 8 was kreeg ik een gitaar van mijn vader en vanaf die dag ben ik nooit meer gestopt. Ik dacht dat ik misschien muziek moest gaan maken omdat dat natuurlijker voor me is, maar ik beleef meer plezier aan het maken van kunst. Ik hou van het fysieke, zoals echte dingen of grappige voorwerpen, ik hou van het maken van kunstobjecten, ik hou van de onregelmatigheid van de materialen die ik gebruik om ze te maken. En ik hou van de afleidende kant van de stad, ik vind het best cool. Het inspireert me om naar de markt te gaan en te schilderen, om terug te keren naar het atelier en mensen te ontmoeten die een praatje maken.

Werk je graag samen met andere artiesten?

Het verbaast me eigenlijk, maar ik denk dat ik echt geniet van samenwerkingen, vooral muzikale. Omdat ik niet het soort artiest ben dat het uiterlijk of het doel te veel probeert te controleren, accepteer ik altijd wanneer er een fout of tekortkoming is. Ik omarm fouten en accepteer benaderingen, en voor een samenwerking is dat over het algemeen een goede houding.

Is er op het gebied van schilderkunst of muziek iemand met wie je zou willen samenwerken? 

Onlangs dacht ik aan Damien Hirst, ik weet niet waarom ik laatst naar die bloemenschilderijen keek. Met hem zou ik kunnen samenwerken.

In de muziek zou ik graag willen werken met Rick Rubin, hij is een producer en een briljant muzikant. Ik denk dat ik zou willen werken met iemand die muziek begrijpt.

Doe je aan volksimprovisatie? 

Precies, ik doe veel aan folkimprovisatie, omdat ik op dit moment geen liedjes heb. Het voordeel is dat ik minder hoef te oefenen en bovendien vindt het publiek het intiemer.

Is het spontaner?

Ja, het voelt alsof het publiek meer deel uitmaakt van het proces. En dat vind ik erg leuk, want als ik naar een show ga, verveel ik me een beetje. Als publiekslid vind ik het leuk als bands manieren vinden om het publiek bij de muzikale ervaring te betrekken. En met improvisatie voelt iedereen zich op de een of andere manier betrokken. Ik vraag het publiek welk nummer ze willen horen, of gewoon een zin, en met mijn groep beginnen we te improviseren. 

Ga je nog andere shows doen?

Mijn volgende tentoonstelling is in Marvila, hier in Lissabon. Het heet Alamo Sun en het draait allemaal om kunst en muziek. We gaan zowel muziek als kunst combineren voor de tentoonstelling. Ik heb veel schilderijen om te laten zien en er zal ook een workshop zijn, zodat mensen muziek kunnen maken in deze ruimte. Dat is hoe ik werk, dus ik wil dat het er goed uitziet en vriendelijk is. Vanochtend werd ik wakker en speelde ik een tijdje percussie, toen schilderde ik en ging ik weer drummen, toen probeerde ik liedjes op te nemen en toen ging ik weer schilderen. Allemaal met liefde.